тулартыше

1. прич. от туларташ.

2. в знач. сущ. сват, сваха; тот, кто сватает кого-л. кому-л. Тулартыше-влакын толмеш, пӧ рт кӱ варым мушкын ошемден шынденыт. А. Волков. До прихода сватов пол в избе вымыли добела. Ср. путлышо.